De TOER

de bus is een kwartier te laat en inmiddels staan we al veertig minuten buiten en dan komt hij eindelijk aan en wij stappen in en we rijden twee minuten en we moeten al over stappen en we komen een andere groep tegen en die ging heel de dag met ons mee en meer dan de helft van ze waren nederlanders  en we leerden elkaar kennen en dat ging best snel en toen moesten we snel in de bus en daar vertelde onze gids in het engels heel veel dingen in het engels geen woord in het Nederlands en het enige dat ik kon verstaan was dat ze 300,0 soorten aardappelen hebben en ze hebben vijfhonderd soorten friet en mijn moeder zij dat hij veel over de inca's vertelde en we stopten even en gingen kijken naar een gebouw kijken dat de inca's hebben gemaakt van grond,water en lama poep en nu gaat er nog wel eens wat kapot en maken ze het nog steeds heel en ze laten het niet kapot terwijl dat toch juist leuk is wand dan zie je hoe oud het al is en we gingen weer met de bus en dit keer hoefden we niet over te stappen en we moesten een stuk lopen en een binnen door weg om dat er een staking was en toen kwamen we aan gingen we met de groep een kerk binnen en hij vertelde veel en toen we in een soort tunnel met heel veel botten en toen vroeg een Nederlander waar kom jij eigenlijk van daan en ik zij van Drimmelen en ze zei mijn liefelijks nicht en ze heet Stefanie Bekkers en ik zei lachend dat is mijn buurvrouw en we kwamen niet bij van het lachen en toen zagen we de schedels en zie ik daar hockeyde ze vroeger mee en het time dat verloor werden de hoofden van af ge hakt voor nieuwen ballen en gingen de kerk uit en gingen met de bus naar het hotel


INDY