Met mevrouw Mamadeus naar de plantages

Donderdag reden we om 730 naar de Leonsberg alwaar mevrouw Mamadeus ons opwachtte met een grote tas vol lekkernijen. Met een priveboot ging de reis over de Suriname rivier naar de Commewijne rivier.
Aan het begin van de 18e eeuw waren hier overal plantages maar na afschaffen van de slavernij zijn die verlaten. Bijzonder is dat de plantage-gebouwen ontmanteld en verscheept moesten worden om te voorkomen dat ontsnapte slaven erin zouden  trekken. Hele kerken en huizen zijn op die manier afgebroken en elders bv in Paramaribo stad weer opgebouwd. We gaan eerst naar plantage Bakkie, een oude koffieplantage. Bijzonder is dat opa van de huidige eigenaresse als slaaf ter aarde kwam en als plantage eigenaar eindigde. Er zijn een leuk museum, oude schuur en veel artefacten. Dan gaan we naar de Alliance plantage waar een citrus fabriekzou komen maar tot op heden alleen planten, met name voor de verjoop, zijn. En toeristen uit Paramaribo die op de plantage op vakantie zijn. Mevrouw Mamadeus koopt 2 pera braziliaanse sinaasappel boompjes, 1 papaya en 1 markousa. Het is een weg warme dag en mn de sinaasapel boompjes vallen zwaar op weg naar de boot terug. De broodjes donuts papaya en drankjes die mevrouw Mamadeus meenam worden vlot verslonden.
De boot vaart een stuk terug, langs plantage Katwijk die we eerder bezochten. De geschiedenis is een beetje duister. Prostituees die opgepakt waren werden gebrandmerkt en naar Plantage Katwijk gebracht redelijk ver van de stad zodat ze geen kans hadden terug te gaan en hun oude leven op te pakken noch om een gezin te stichten.
We gaan aan land op plantage Frederiksborg die geheel hersteld is. Het is nu een resort en het ziet er prachtig uit. Via Frederiksborg lopen we naar Johanna Margareta en worden opgewacht door Minosh, een oudere , donkere, welbespraakte, van oorsprong Javaanse man die zelf benoemd gids is en al 13 jaar een oranje hoedje draagt. Hij zoekt naar donaties voor speeltoestellen voor de kinderen. In het verleden hielp hij al bij het opbouwen van een medische post.
Hij brengt ons naar het locale eettentje voor de lunch 'een soort indisch'. Ondertussen stapt hij op zijn brommer om 6 gekoelde cocosnoten klaar voor consumptie te maken.
Na de lunch geeft Minosh een rondleiding over het eiland. Er staan nog machines vanuit de suikerriet tijd. Het blijkt dat de grote ketels en machines allemaal in Schotland gemaakt en door Schotten geinstalleerd werden. In de gebruiksaanwijzing stond dat je een groot kapmes naast de machine paraat moest hebben. Als dan een slaaf met zijn hand in de pers kwam kon je die afhakken.
Minosh vangt ook dieren op hij heeft een kat met vier kittens, een schildpad van 50 cm lang en een kaaiman van een meter. De kinderen mogen die allemaal vasthouden. De kaaiman krijgt wel even een elastiekje om zijn bek.
Na een paar verse tamarindes uit de boom en nog een koude kokosnoot ligt de boot weer te wachten. We gaan op zoek naar dolfijnen.
Op het kruispunt van de Suriname en Commewijne rivier zijn aan het eind van de dag vaak dolfijnen vanuit de Atlantische oceaan te zien. De kinderen gaat op de punt van de boot zitten om te spotten. Skye blijkt er erg goed in, Indy heeft grote moeite ze te zien. Zij is de dolfijnen van Zoomarine gewend die naar je toe komen zwemmen.
Hier komen ze tot 2 meter van de boot. We zien een groepje van 2 met bijna zwarte rugvin en een groepje van 3 grijze. Misschien meer want ze zijn zo snel dat we niet weten of we dezelfde of andere zien.
Uiteindelijk varen we terug naar Leonsberg in Paramaribo. Het was een fantastische dag die mevr Mamadeus voor ons georganiseerd had.