de jungle van Kabalebo

3 september 2017 - Kabalebo, Suriname


Na de lunch gaan we zwemmen en een vervolgens een tocht door de jungle maken. De jungle is veel dichter dan op Anaula en strekt zich eindeloos uit, dan in de boot naar watervallen in de rivier. We weten inmiddels dat er kaaimannen en piranha's zitten maar dat houdt ons niet tegen want het water is zo lekker koel en de temperatuur buiten wel 35 graden. S avonds bij het eten worden we geroepen dat er een ocelot zichtbaar is. Iedereen springt van tafel en achter de huisjes in inderdaad een ocelot. De Kabalebo  mensen volgen haar allang. Even later voegt zich er nog 1 bij, haar dochter. 
Uit de wildkameras die ophangen blijkt dat er ook puma's en jaguar's rond het kamp lopen. Die zien we helaas niet.
Na het eten willen Skye en An nog even wat dieren spotten en zij gaan gewapend met een zaklamp en stok op pad. Het is eigenlijk doodeng maar Skye weet van geen ophouden. Opeens horen ze wat, een luid brrrr en zien 2 enorme beesten. Het blijken een tapirmoeder, formaat koe, en haar kalf te zijn. Ze schijnen het papaya veldje te willen bezoeken. Ze zijn heel schuw en al vertrokken voordat Bas, Xavier en Indy geroepen zijn.
De volgende dag begint met een boottocht, daarna een trekking van 2 uur door de Jungle. De kinderen lopen zo goed door, dat de we de beste tijd voor gezelschappen neer zetten.
An is moe, zij heeft alles gelopen met een zware rugzak met meerdere liters drank en een uitgebreide warme lunch voor 5 personen.
Er wordt gestopt bij een mooie plek in de rivier. Skye moet poepen...dat doen we maar een eindje verder in de jungle met wat jonge blaadjes om te vegen.
Dan allemaal even het water in en vervolgens lekker lunchen. Wat overblijft gooien we in het water om dieren te lokken.
Gatverderrie zegt Bas opeens, die vindt een dikke opgerolde drol onder een groot blad. Waarom doen mensen dat niet net als Skye wat verder bij het water vandaan?
Dat wordt al snel duidelijk. Het is namelijk geen drol maar de dodelijk giftige lanspuntslang. Onze gids legt hem vast met een gevorkte stok en hakt de kop eraf. Die kopt blijft nog even doorgaan en zijn giftanden laten zien. Maar dat is nog niet alles. De rest van zijn lijf blijft ook bewegen. Klimt zelfs weer op een tak. De gids zegt dat de rest van het lichaam nog niet dood gaat omdat het hart in zijn staart zit.
Na deze ontmoeting lopen we met toch weer meer respect voor de jungle terug naar de boot.
Na een mooie vaart aan het eind van de middag waarbij we oa veel verschillende Ara's, groene Ibissen en Toekans met blauw in de snavel zien komen we weer bij onze lodge. Misschien zagen we ook Luiaards in de wilde papaya bomen hangen, maar zonder verrekijker is het onderscheid tussen een luiaard hoog in de boom en een termietennest niet te zien.
Deze avond geen nachtwandeling na eten stappen we total loss in bed.
 

2 Reacties

  1. Sabine:
    10 september 2017
    Wat lekker, zo'n doortastende gids!
  2. Ada:
    11 september 2017
    Nou zeg , eng hoor