Van Arequipa naar Colca Canyon.

De kinderen spelen Ninja turtle met hun rugzakken op in de tuin van La Casa de mi abuela te Arequipa. We zijn weer in afwachting van een bus. Deze gaat ons geduende een 4 daagse tour langs Colca, Chivay, Puno, Titakaka meer om uiteindelijk in Cusco aan te komen. We gáan tot 5000 meter.

Na 15 minuten eerst een stop om coca te kopen, dat helpt tegen hoogteziekte en geeft meer energie. We hebben coca blaadjes met een klein 'steentje' erbij, dat is bicarbonaat dat de cocaine uit de blaadjes helpt. Je moet ongeveer 10 blaadjes en een klein stukje bicarbonaat nemen en daar lang op kauwen. Het is goed voor conditie en energie, je loopt zo een berg op, tegen hoogteziekte en voor digestíe.

Als je even aan het kauwen bent raakt je mond helemaal verdooft en als je niet uitkijkt loopt, net als bij de tandarts het speeksel eruit. Van de blaadjes kan je ook thee trekken en we hebben lollies, koekjes, snoepjes en chocola met coca blaadjes. Alles helemaal legaal.

Jaren terug reisden Heleen en An ook door Bolivia en Peru en op weg naar huis nam An een enorme zak blaadjes mee. De gedachte was dat in Nederland te laten zien en uitproberen. In Peru legaal, in Nederland ws niet maar veel sancties zouden er ws niet op het importeren van een paar blaadjes staan. Toen maakte het vliegtuig echter een tussenstop in de Verenigde Staten. Gelukkig was de bagage door gelabeld zodat er geen extra controle was....

Door bergen hier hebben een lichte kern. Het gebied wordt Yura genoemd, wat wit betekent en er wordt veel grondstof voor cement gewonnen.

Een eind verder in de bergen ligt een oud dorpje waar mensen van handel leven; aardappels, quinoa en coca blaadjes worden verkocht voor oa gedroogde vis. Men betaalt met coca blaadjes en zout.

Er is een natuur reservaat Pampa Canahuas op 3400 meter waar wilde vicuna's een soort kleine zachte schuwe lama zijn. Ze hebben hele zachte, zeldzame en daardoor dure wol en blijken famile van de kameel. Ook de guanacas, wilde witte lama's  wonen hier.

Als je goed kijkt zie je de Vicunas in het wild, maar bij sommige nederzettingen kan je ze ook aaien. Bijvoorbeeld vlak na het dorpje (Pata Wasi, hoog huis) waar ter acclimatisatie Inca thee met Coca bladeren en kruiden oa thijm gedronken wordt.

De weg vervolgt zich langs een canyon die 2 keer zo diep is als de Grand Canyon. De hoogste pas is op 4820 meter met een majesteus uitzicht naar de 3 grote vulcanen die tot 6000 meter reiken. Het is wonderbaarlijk mooi en indrukwekkend hoog. Ook hier verkopen Peruaanse dames in kleurrijke traditionele kledij handgemaakte kleding van Lama en Vicuna wol. We zouden voor iedereen wel zo n trui mee willen nemen.

Op 4820 heeft iedereen ondanks coca blaadjes, snoepjes en thee hoofdpijn. Skye is het slimst en doet een klein slaapje, Indy en Xavier kotsen. 

De reis gaat verder door een prachtig terrassen landschap waarbij we snel dalen naar zo' n 3500 meter. Iedereen komt weer wat bij.

De lunch bestaat uit een buffet met locale gerechten, met voor iedereen zijn lievelingseten. Spaghetti voor Skye, soep met vermicelli voor Indy en pasta voor Xavier. Bas schept 3 borden vol met locale kipgerechten, degene die hij het lekkerst vindt blijkt kip met Cola te zijn. Voor An is er veel groente en fruit en Avocado natuurlijk, of het hier net als in Chili Palta heten weten we niet.

Het hotel geeft ons een leuk huisje met 4 bedden, uit onze kamer slepen we het 5e bed erbij. Dan snel de zwemkleding pakken want we gaan naar natuurlijke, door de nabij gelegen en werkende vulkaan, verwarmde baden.

Het is een leuke tocht door en buiten het plaatsje Chivay. Een fraaie witte kerk staat in de stutten, aardbeving geweest?

We dalen af in een Canyon waar Indiana Jones bruggen over hangen. De eerste slaan we over, die heeft wat missende plankjes, de tweede nemen we. Een peruaanse dame  met baby op de rug en kindje naast haar int de toegangskosten. We horen dat elk jaar een andere familie de baden uit mag baten. De baden liggen naast de rivier en zitten vol met mensen. Ze bestaan uit bakken van verschillende grote gemaakt van kiezelstenen. Er lopen geultjes met koud water vanuit de rivier en warm vanuit een bron met water van 80 graden. Veel inheemse dames, ook de wat forsere en oudere, zitten alleen in een onderbroek in het bad. Het is heerlijk warm, zeker bij de inloop van het warme water. Het water is vrij helder, lichtgroenbruin en ruikt eigenlijk niet naar zwavel.

Helemaal verkwikt komen we terug in het hotel en stappen we in bedden met hele dikke lagen dekens. Indy zegt; dit doet mij aan Ada denken, als zij mij in bed legt maakt ze het ook zo strak. Lekker!

De dekens zijn zo zwaar dat ze met 1 arm niet op te tillen zijn. Het zal wel koud worden vannacht.